“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
Chet Baker
“It Ever Entered my Mind” 4:41
———(Richard Rodgers)
LP: Chet
Uitgebracht in 1959
Chet Baker (1929-1988) trompet
Kenny Burrell (1931) gitaar
Paul Chambers (1935-1969) contrabas
Connie Kay (1927-1994) drums
Op het ingetogen, ontspannen album “Chet” besloot jazz-trompetist Chet Baker weer eens om niet te zingen, maar om zijn trompet op een instrumentaal album te laten spreken. “Chet” is een album waarop alles mooier wordt.
—————————————
Alex Roeka (1945)
“Moeder” 3:34
(Alex Roeka)
CD: Voort!
Uitgebracht in 2015
Alex Roeka timmert al weer heel wat jaartjes aan de weg. Zijn tiende album bracht hij uit in 2015 “Voort” een fantastisch album afgeleverd. Prachtige teksten met zijn kenmerkende stem. Je wordt er niet per se vrolijker van, maar het biedt wel troost, En dat is ook belangrijk.
—————————————
Trader Horne
“Jenny May” 2:17
(Jackie McAuley)
LP: Morning Way
Uitgebracht in 1970
Zangeres Judy Dyble (1949-2020) zong ooit in de groep Fairport Convention moest plaats maken voor de betere zangeres Sandy Denny. Jackie Mc Auley (1946) multi-instrumentalist zat ooit halverwege de jaren zestig in de Ierse formatie Them met Van Morrison. In 1970 vonden beidde elkaar voor het maken van een folk-album ‘Morning Way’ hun eerste en de enige, met hier en daar aangename uitschieters zoals ‘Jenny May’ gschreven door Jackie McAuley.
Jackie McAuley & Judy Dyble
—————————————
Dan Hicks (1941-2016)
——-
a) Boogaloo Jones” 2:30
b) Cloud my Sunny Mood 3:14
——–(Dan Hicks)
LP: It Happened One Bite
Uitgebracht in 1978
Dan Hicks trad in 1965 toe tot de baanbrekende psychedelische rockband The Charlatans uit San Francisco, het kwam niet tot platen maken voor deze groep, en daarom richtte hij in 1967 zijn Dan Hicks and His Hot Licks op, de muziek was niet onder een noemer te vangen.
Hij combineerde (vaak met humorvolle teksten) country met jazz, bluegrass, pop, swing en folk.
—————————————
The Crickets
“Rock Me Baby” 1:51
tekst: Susan Heather
melodie: Shorty Long
LP: The “Chirping” Crickets
Uitgebracht in 1957
Hij heette Buddy Holly (1936-1959) en maakte aanvankelijk slechts omopvallend deel uit van een groep die the Crickets heette. Onder de nieuwe mensen die na Elvis Presley in de schijnwerpers kwamen te staan, was Buddy Holly uniek in die zin dat hij een groot deel van de songs die hij opnam zelf componeerde en zijn instrument, de gitaar, daadwerkelijk bleek te kunnen bespelen en niet alleen als een soort van rekwisiet gebruikte. Hij gaf veel jongens hoop, en omdat hij niet aantrekkelijk was om te zien, maar mager en gebrild, en omdat zijn songs weliswaar gevarieerd en vindingrijk waren, maar werden gespeeld in eenvoudige gitaarakkoorden die door iedere beginneling konden worden herkend en gespeeld.
—————————————
Buddy Holly (1936-1959)
a) Peggy Sue 2:31
(Buddy Holly – Jerry Allison)
b) Words of Love 1:56
——(Buddy Holly)
LP: Buddy Holly
(debuutalbum)
Uitgebracht in 1958
Buddy Holly ging al gauw solo verder en liet The Crickets hem begeleiden. 20 februari 1958 kwam Buddy met zijn solo-debuutalbum, met daarop vier hits singles. ‘Peggy Sue’ was zijn bekendste, hierop is zijn typische stem te horen en schuwt hij niet om zijn stem af en toe helemaal te verdraaien. Het “rollende” drumintro van dit nummer vormt altijd een moment van herkenning en misschien ook wel weemoed. Het nummer “Words of Love” is ooit opgenomen door The Beatles voor hun derde LP: Beatles for Sale uitgebracht in 1964.
—————————————
Jan Philip Schulze
—& Olivia Vermeulen
“Extase: Extase” 3:08
(Henri Dupac – 1848-1933)
CD: Hello Darkness
Uitgebracht in 2022
Hoe de eindigheid oneindig veel luistergenot oplevert, laten mezzosopraan Olivia Vermeulen en pianist Jan Philip Schulzehoren op hun laatste album “Hello Darkness” Een ode aan de dood dat klinkt als vriend en vijand.
—————————————
Kings of Convenience
“Rumours” 4:10
(Eirik Glambeck Bøe
————-& Erlend Øye)
CD: Peace or Love
Uitgebracht in 2021
Het Noorse duo Eirik Glambeck Bøe en Erlend Øye die als Kings of Convenience CD uitbrengen, zijn meesters in de verstilde liedjes die altijd zijn voorzien van en herkenbare melodie. Het melancholische geluid, de prachtige gitaarklanken kunnen zij beter dan wie ook.
—————————————
(l) Erlend Oye (r) Eirik Glambeck Boe
—————————————
Richard Shindell (1960)
“Abuelita” 3:56
(Richard Shindell)
CD: Somewhere Near Patterson
Uitgebracht in 2000
Richard Shindell is nog altijd een goed bewaard geheim in singer-songwritersland, hoofdzakelijk omdat hij zijn platen altijd slecht gepromoot zijn. Want wie hem eenmaal heeft horen zingen, gaat voor de bijl. Richard heeft een gevoelige maar krachtige stem, een gave voor sterke melodieën die vaak een liefde voor Keltische muziek verraden.
—————————————
Webster Young
“Strange Fruit” 4:19
(Abel Meeropol)
LP: For Lady
Uitgebracht in 1957
Webster Young (1932-2003) cornet
Paul Quinichette (1916-1983) tenorsaxofoon
Mal Waldron (1925-2002) piano
Joe Puma (1927-2000) gitaar
Earl May (1927-2008) contrabas
Ed Thigpen (1930-2010) drums
—————————————
Fairport Convention
“Fotheringay” 3:05
—(Sandy Denny)
LP: What We Did on
———–My Our Holiday
Uitgebracht in 1969
‘Fotheringay’ is absoluut een van haar mooiste composities van zangeres Sandy Denny (1947-1977), zij schreef dit nummer al twee eerder maar nam het op samen met de jongens van Fairport Convention voor hun twee album “What We Did on My Our Holiday. Fotheringay is een kasteel in het Engelse Northamptonshire. waar de executie plaats vond in 1587 van de
Schotse Koningin Marie Stuart (1542-1587)
Executie van Marie Stuart in 1587 in het Kasteel Fotheringay
—————————————
Jesse Winchester (1944-2014)
“Glory to the Day” 3:47
(Jesse Winchester)
LP: Third Down, 110 to Go
Uitgebracht in 1972
Dat de Canadees Jesse Winchester onder collega’s voor vol aangezien wordt, blijkt uit de lange lijst van musici die zijn liedjes het afgelopen halve decennium hebben opgenomen. Hij verstaat het vak van het schrijven van hoogstaande, liedjes tot in de kleinste details. Stilistisch gezien kenmerkt zijn oeuvre zich door een brede opzet aan stijlvormen waarbinnen hij kundig manoeuvreert met de vele elementen die de Amerikaanse volksmuziek kenmerken.
—————————————
Livin’ Blues
“One Night Blues” 6:36
tekst: Nicko Christiansen
melodie: Tedje Oberg
LP: Hell’s Session
Uitgebracht in 1969
Hell’s session van de Haagse blues formatie Livin’ Blues mag je gerust rekenen tot een van de allerbeste blues albums van Nederland. Rauwe blues gemaakt door deze Haagse heren, met op de drums Cesar Zuiderwijk (1948) en die ging twee maanden later naar de Golden Earring.
—————————————
2e deel
The Beatles
“Here There
and Everywhere” 2:22
—(Paul McCartney)
LP: Help
Uitgebracht in 1966
‘Here, There and Everywhere” van The Beatles van hun LP uit 1966 “Revolver” wordt bijna met engelachtige falsetstem gezongen door Paul McCartney (1942), doelbewust bedoeld als een imitatie van Marianne Faithfull (1946), wier zoetgevooisde stem destijds nog niet door de cementmolen van de nicotine en de ouderdom was gegaan. De opnames waren op 14,16 en 17 juni 1966.
—————————————
Fred Neil (1936-2001)
“Blues on the Ceiling” 2:27
———-(Fred Neil)
LP: Bleecker & MacDougal
Uitgebracht in 1965
Fred Neil was onder de Amerikaanse alternatieve singer-songwriters een heel bijzonder artiest. Hij begon rond 1958 als rock & roll songschrijver voor onder anderen Buddy Holly. Zeer bekend is zijn song “Candy Man” van Roy Orbison. Nadien switchte hij naar folk-georiënteerde songs. Zijn debuut album “Bleecker & MacDougal is een protest-plaat die ironisch genoeg het echte protestjargon terzijde schuift. Hij sluit zich meer aan bij de nerveuze blanke New Yorkse stadsblues dan bij vriend en generatiegenoot
Bob Dylan (1941).
—————————————
The Rolling Stones
“Gotta Get Away” 2:07
tekst: Mick Jagger
melodie: Keith Richards
LP: December’s Children U.S.
LP: Out of Our Heads U.K.
Uitgebracht in 1965
‘Gotta Get Away’ is niet het beste nummer dat Mick Jagger en Keith Richards schreven in deze vroege fase van hun carriëre. Maar toch heeft het een bepaalde sfeer waardoor De Stones af konden dwalen van het pad van de blues, rock and roll en soul en iets nieuws konden proberen. De opnames waren op 6 september 1965 in Hollywood CA.
—————————————
Goldmund
(Keith Kenniff 1981)
“Clement Danes” 4:12
—-(Goldmund)
CD: The Malady of Elangance
Uitgebracht in 1981
Goldmund ook onder de naam Keith Kenniff een opererende muzikant en componist uit Boston U.S. Maakt prachtige sfeermuziek, ijle, onthechte pianogeluiden in de traditie van de Franse componist Erik Satie (1866-1925).
—————————————
Chet Baker
“Indian Summer” 5:15
(Victor Herbert)
LP: Chet Baker in Milan
Uitgebracht in 1959
Chet Baker (1929-1988) trompet
Renato Selliano (1926-2014) piano
Franco Cerri (1926-2021) contrabas
Gene Victory (????) drums
Glauco Masetti (1922-2001) altosaxofoon (niet op dit nummer)
Gianni Basso (1931-2009) tenorsaxofoon (niet op dit nummer)
In de maanden september en oktober van het jaar 1959 was trompetist Chet Baker in Italy voor het opnemen van enkele bobbende studio-opnames met toegewijde Italiaanse medemusici in de Gurtler Studio in Milan.
—————————————
Peter Green’s
———Fleetwood Mac
“Merry Go ‘Round” 4:05
——(Peter Green)
LP: Fleetwood Mac (debuut)
Uitgebracht in 1968
Het debuutalbum van de originele Fleetwood Mac is een album vol rauwe en energieke blues dat dicht bij het authentieke bluesgeluid blijft. Uiteraard is het allemaal niet vernieuwend, maar de essentie van de blues komt op mij prima over. Daarnaast is Peter Green (1946-2020) natuurlijk een meer dan prima gitarist. Persoonlijk vind ik dat het beste tot uiting komt in de wat langzamere nummers als “Cold Black Night”, “I Loved Another Woman” en Merry Go ‘Round daarop laat Peter Green horen dat hij intens mooi en warm gitaar kan spelen.
Mick Fleetwood (1947) drums – Peter Green (1946-2020) gitaar & zang
Jeremy Spencer (1948) gitaar & zang – John McVie (1945) basgitaar
—————————————
Hariprasad Chaurasia, Shivkumar Sharma &
Bhushan Kabra
“Bhoop” 6:10
(Traditional)
LP: Call of the Valley
Uitgebracht in 1967
Hariprasad Chaurasia (1938) fluit
Shivkumar Sharma (1938-2022) santoor
Bhushan Kabra (1937-2018) gitaar
Manikrao Popatkar: tabla
Het instrumentale album “Call of the Valley” volgt een dag uit het leven van een Indiase herder uit Kashmir . Het is een van de meest succesvolle Indiase albums en een die populair werd bij een internationaal publiek. Het was erg belangrijk bij het introduceren van Indiase muziek in westerse oren en internationaal de best verkochte Indiase muziekplaat. De sfeervolle muziek is traditioneel, maar het innovatieve gebruik van gitaar en fluit maakt het geluid acceptabeler voor een westers publiek.
—————————————
Sido Martens (1949)
“Drijfstrand” 2:49
–(Sido Martens)
CD: Drang
Uitgebracht in 2011
Met de CD Drang heeft de Friese zanger Sido Martens wederom een kwaliteitsproduct afgeleverd in 2011. Het album laat niet altijd even gemakkelijk beluisteren, maar eenmaal ingedaald wordt de houdbaarheidsdatum van het album tot ver na vele zomers opgerekt. Een prettig vooruitzicht! Zijn CD’s brengt hij uit onder eigen beheer.
—————————————
The Band
“The Night They Drove
———–Old Dixie Down” 3:34
(Robbie Jaimie Robertson)
LP: The Band
Uitgebracht in 1969
Het tweede album van The Band is een ongelofelijke aparte plaat.
Een groep die het zoekt in alle mogelijke genre’s, dit nog perfect kan uitvoeren ook, en een totaal eigen sound weet neer te zetten.
Het zijn de stemmen,de hechtheid,het musiceren en de zonder uitzondering sterke nummers die het zo magisch maken.
Het is een mix van R&B, Soul, Rock, Country en Folk.De meeste nummers zijn geschreven door gitarist Robbie Robertson.
Deze zoekt het regelmatig in de geschiedenis van Amerika,en zo worden het echte verhalen die mooi en soepel inelkaar over lopen.
—————————————
Jakob Dylan (1969)
“All Day and All Night” 3:24
——-(Jakob Dylan)
LP: Seeing Things
Uitgebracht in 2008
Zoon of dochter zijn van…….is als muzikant doorgaans een weinig benijdenswaardige positie. Nog voor je een noot hebt laten horen word je al vergeleken met je vader of moeder en naarmate ze bekender zijn worden de verwachtingen alleen maar hoger. Jakob Dylan kan het niet gemakelijk hebben gehaf, want veel beroemder dan zijn pa bestaat eigenlijk niet. Zijn eerste solo-album “Seeing Things” uit 2008 heeft een simpele aankleding op basis van gitaar en bas, met incidenteel wat drums of toetsen, en dan pas wordt echt duidelijk over welk talent de jonge Dylan beschikt.
—————————————
Chuck Berry (1926-2017)
“Guitar Boogie” 2:24
(Chuck Berry)
LP: One Dozen Berrys
Uitgebracht in 1958
“Guitar Boogie” is een instrumentaaltje van Chuck Berry van zijn tweede album uit 1958 “One Dozen Berrys” 12 nummers waaronder 4 instrumentalen zoals “Guitar Boogie” pure rock and roll.
—————————————
Lee Konitz
“Easy Livin'” 3:05
(Ralph Rainger)
LP: Konitz
Uitgebracht in 1954
Lee Konitz (1927-2020) altsaxofoon
Ronnie Ball (1927-1984) piano
Peter Ind (1928-2021) contrabas
Jeff Morton (????) drums
Lee Konitz was een Amerikaanse jazzsaxofonis hij was een van de laatste saxofonisten die nog actief was. Hoewel zijn stijl niet in een woord kon worden omschreven, wordt hij wel gezien als vertegenwoordiger van de cool-jazz. Lee Konitz overleed 15 april 2020 aan corona.
—————————————
Kevn Kinney (1961)
“Kerouac” 3:39
(Kevn Kinney)
CD: The Flower and the Knife
Uitgebracht in 2000
Kevn Kinney’s derde album ‘The Flower and the Knife’ bevat een aantal liedjes, die met liefde gespeeld zijn door een stelletje getalenteerde muzikanten rondom Kevn zelf heeft hij een mooie doorleefde stem en speelt daarbij zeer efficient gitaarspel.
—————————————
Chet Baker (1929-1988)
“‘Tis Autumn” 5:18
(Henry Nemo)
LP: Chet
Uitgebracht in 1959
Chet Baker (1929-1988) trompet
Herbie Mann (1930-2003) fluit
Pepper Adams (1930-1986) baritonesaxofoon
Bill Evans (1929-1980) piano
Paul Chambers (1935-1969) contrabs
“Philly” Joe Jones (1923-1985) drums
Met deze uitzending zijn we begonnen met Chet Baker en we sluiten al met Chet Baker. Als improvisator is hij altijd trouw gebleven aan zichzelf. Ook op de meest commerciele platen speelde hij smaakvol en bleef hij vasthouden aan zijn stijl. Hij wilde graag zijn toehoorders behagen, hij speelde met liefde, hij ging dieper dan wie ook. En dáár gaat het om, die intensiteit. Chet kwam van een andere planeet.
—————————————