“D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 15:00 – 16:00
Deel 2: 16:00 – 17:00
muziek is een collage van geluid en beweging
maar ook liefhebben en dat bevestigen
John Hartford
1. Turn Your Radio On 1:18 (Albert E.Brumley)
2. Steamboat Whistle Blues 3:16 (John Hartford)
LP: Aereo Plain – uitgebracht in 1971
(l to r) John – Norman – Tut
John Hartford (1937-2001) zang – banjo – gitaar – viool
Norman Blake (1938) gitaar – mandolien – zang
Vassar Clements (1928-2005) viool – cello – zang
Tut Taylor (1923-2015) dobro – zang
John Hartford was een Amerikaanse folk-, country- en bluegrass componist en muzikant die bekend stond om zijn beheersing van de viool en banjo, maar ook om zijn geestige teksten, unieke vocale stijl en uitgebreide kennis van de geschiedenis van echte Amerikaanse liedjes uit het verleden.
John Lee Hooker
1. I’m in the Mood 2:42 (John Lee Hooker) *
2. I’m so Excited 2:33 (John Lee Hooker) **
LP: I’m John Lee Hooker – uitgebracht 1959
John Lee Hooker (1912-2001) zang – gitaar
Eddie Taylor (1923-1985) gitaar
Earl Phillips (1920-1990 drums *
Quinn Wilson (1908-1978) bas-gitaar **
Tom Whitehead: drums **
Boogie is een stroming binnen de blues waar John Lee Hooker de ongekroonde koning van is. Zijn boogie zorgde voor hypnotiserende en repeterende ritmes en melodieën. Voor sommige misschien iets wat saai, maar voor de andere verslavend en meeslepend.
Per Møllehøj – Richard Anderson – Jorge Rossy
1. Trance Blues 5:45 (Per Møllehøj)
2. Home to the Giants 4:59 (Richard Anderson)
CD: Inviting – uitgebracht 2022
Per Møllehøj (1957) gitaar
Jorge Rossy (1964) drums
Richard Anderson (1949) bas
De in Kopenhagen woonachtige bassist Richard Andersson heeft een trio met Per Møllehøj en drummer Jorge Rossy samen gesteld. Een trio waarin de bas prominent de leiding neemt in zowel de eigen composities als de jazz-standards.
De akkoorden en melodieën van Møllehøj wentelen zich rondom de baslijnen van Andersson en Møllehoj ongekend fijn gitaar spel. De composities wordt ragfijn uitgevoerd en ontroert tot de laatste noot.
Ry Cooder (1947)
1. Go Home Girl 5:02 (Arthur Alexander)
2. Down in Hollywood 4:14 (Ry Cooder – Tim Drummond)
LP: Bob Till You Drop – uitgebracht 1979
Bop Till You Drop, een van de beste titels ooit voor een plaat. Maar de vraag is natuurlijk: deugt de muziek? het antwoord kan kort zijn. Absoluut! Dit is van een tijdloze, lome swingklasse. Een plaat waarop geweldig wordt gemusiceerd door Ry Cooder en zijn vrienden.
Sandy Denny (1948-1978)
1. It’ll Take a Long Time 5:15 (Sandy Denny)
2. Tomorrow is a Long Time 3:52 (Bob Dylan) *
LP: Sandy – uitgebracht in 1972
Sandy Denny: zang – Richard Thompson: gitaar
Trevor Lucas: gitaar – ‘Sneaky’ Pete Kleinow: steel-gitaar
John Bundrick: orgel – piano – Pat Donaldson: bas-gitaar
Timi Donald: drums – Linda Thompson: zang *
Folk-zangeres Sandy Denny bracht in 1972 haar tweede album uit met de titel “Sandy”. Het opent reaxed, rustig gitaarwerk met mooi spel van Richard Thompson, ‘It’ll Take a Long Time is een prima opener en een goed nummer. Met ‘Tomorrow is a Long Time, zet zij op een zeer krachtige wijze een cover neer van Bob Dylan, zij maakt er een geheel eigen nummer van, waarmee je de grote meester zeker niet te kort doet. Dit album is van een ongekende klasse van Sandy Denny, precies de juiste snaar rakend.
Mitch Greenhill (1940)
“Sweet Wild Turkey” 4:56 (Mitch Greenhill – Geoff Muldaur
LP: Shepherd of the Highways – uitgebracht 1967
Mitch Greenhill: solo-gitaar – banjo
Geoff Muldau (1943) ritme-gitaar
Jeff Gutcheon: piano
Fritz Richmond: wastobbe-bas – jug
Mitch Greenhill, geboren in Brooklyn, New York en voornamelijk opgegroeid in de omgeving van Boston, werd tijdens zijn middelbare schooltijd aan getrokken tot de folkmuziek. Hij nam albums op waaronder deze uit 1967, ‘Shepherd of the Highways’. Een verzameling instrumentale nummers.
Tanita Tikarim (1969)
1. Twist in My Sobriety 4:45 (Tanita Tikarim)
2. Good Traditions 2:52 (Tanita Tikarim)
CD: Ancient Heart – uitgebracht 1988
Good Traditions was de debuutsingle in 1988 van Tanita Tikarim met een bescheiden resultaat wat betreft de verkoop, maar haar tweede ‘Twist in My Sobriety’ was een succes, wat vooral op viel was de instrumentale solo’s van de hobo gespeeld door Malcolm Messiter. Twee klassiekers van een zangeres met een meer dan uitstekend stemgeluid.
“Sleepy” John Estes (1899-1977)
“Working Man Blues” 3:04 (John Estes)
opgenomen 24 september 1941 in Chicago voor Bluebird Records
‘Huilen’ noemde de legendarische bluesman “Big” Bill Broonzy de zangstijl na “Sleepy” John estes , van wege de emotie waarmee hij zich zingend uitte. In feite greep diens zangstij terug op zijn achtergrond als voorman van een zogenaamde ‘work-gang’ werkploegen voor de spoorwegen. Zijn scherpe stem gaf zingend het tempo van de werkzaamheden aan. John Adams Estes werd op 25 januari 1899 geboren in Ripley, Tennessee en overleed in 1977 in Brownsville, Tennessee. Zijn uitvoering van Working Man Blues is een echte blues klassieker.
Cat Power (Chan Marshall – 1972)
“Naked If I want To” 2:48 (Jerry Miller)
CD: The Cover Record – uitgebracht in 2000
Cat Power zingt prachtige sobere liedjes, kaal en van alle opsmuk ontdaan, vooral op haar albums ‘The Cover Album’ uit 2000 en ‘You Are Free’ uit 2003. Haar stem straalt tegelijker tijd kracht en iets fragiels uit. Rock-songs zoals het van het debuut-album van de californische rock band Moby Grape afkomstige ‘Naked If I want You’ wordt zeer intens vertolkt.
Bob Dylan (1941)
“4th Time Around” 4:37 (Bob Dylan)
LP: Blonde on Blonde – uitgebracht 1967
Je heb van die platen die je nooit beu wordt, alleen die prachtige hoes al en die je maar blijf draaien en die je blijft goed vinden, zo’n album is Blonde on Blonde uit 1966 van Bob Dylan. Dit album is een monument van een van de grootste liedjesschrijver ooit.
Don McLean (1945)
“General Shore” 2:59 (Don Mclean)
LP: Tapestry – uitgebracht 1970
Het album Tapestry was het debuutalbum van zanger Don McLean uitgebracht oktobr 1970, elf nummers allen geschreven door Don McLean.
Santana
“Black Magic Woman” 3:36 (Peter Green)
LP: Abraxas – uitgebracht 1970
De latin-rock formatie Santana kreeg vooral naamsbekendheid tijdens het Woodstock festival augustus 1969. Santana gaf daar een spetterende show, vooral het gitaarspel van Carlos Santana maakte veel indruk. September 1970 bracht men het album Abraxas uit, met daarop Black Magic Woman gecomponeerd door Peter Green van de Engelse band Fleetwood Mac.
Luka Bloom (Barry Moore -1955)
“Bridges of Sorow” 3:44 (Luka Bloom)
CD: The Acoustic Motorbike – uitgebracht 1991
De Ierse zanger Luka Bloom heft veel mooie muziek op de plaat gezet, hij heeft een heldere stem, met vooral een leuk Iers accentje, zijn album The Acoustic Motorbike was zijn tweede album na het succesvolle debuut-album Riverside. Twaalf nummers waaronder het mysterieuze Bridges of Sorrow.
Don McLean (1944)
“Vincent” 4:04 (Don McLean)
LP: American Pie – uitgebracht 1971
Vincent van Gogh 1853-1890
Het tweede album American Pie van Don McLean uit 1971 met daarop zijn bekendste nummers American Pie en Vincent het schitterende vertolkte nummer over die Hollandse schilder Vincent van Gogh. Het begint met de woorden ‘Starry starry night paint your palette blue and grey”
Johnny Cash (1932-2003)
1. Love’s Been Good to Me 3:16 (Rod McKuen)
2. A Legend in My Time 2:30 (Don Gibson)
3. Four Strong Winds 4:27 (Ian Tyson)
LP: A Hundred Highways – uitgebracht 2003
Uit de serie “American Recordings V”
June Carter & Johnny Cash
De laatste plaat die Johnny Cash, die alweer 21 jaar geleden overleed, op nam was A Hundred Highways de laatste uit de serie van vijf American recordings onder leiding van producer Rick Rubin (1963). Deze Rick Rubin heeft het levenswerk van Johnny Cash op een perfecte wijze opgenomen. Bijzonder aan dit album is dat hij niet los te koppelen is van de toestand waarin Johnny destijds verkeerde. Hij was oud geworden, bewust van zijn naderende einde en nog steeds kapot van het recente overlijden van zijn grote liefde June Carter (1929-2003) Enerzijds maakt deze ontstaan-geschiedenis een kwalitatieve beoordeling van de plaat nogal moeilijk, anderzijds biedt dit ook juist de meerwaarde aan de plaat. In alle liedjes is iets van Johnny’s levensverhaal terug te horen. Je hoort een oude man, die niet altijd even goed bij stem is. Hij zingt over zijn levenseinde en over verloren gegane liefde. Het zorgt ervoor dat Johnny authentieker klinkt dan ooit en dat de liedjes zeer ontroerend zijn.
Neil Young (1945)
1. Oh Lonesome Me 3:47 (Don Gibson)
2. Till the Morning Comes 1:15 (Neil Young)
LP: After the Goldrush – uitgebracht 1970
Een van de droefstige liedjes die Neil Young ooit zong en dat nummer stond op zijn derde album uit 1970 After the Goldrush is Oh Lonesome Me, dit country liedje is geschreven in 1958 door een zekere Don Gibson (1928-2003), die het zelf uitbracht en daarmee acht weken nummer één stond in de country & western hitlijsten.
The Kenny Burrell Quartet
1. Hot Bossa 4:34 (Kenny Burrell)
2. Girl Talk 3:04 (Neal Hefti)
LP: The Tender Gender – uitgebracht 1966
Kenny Burrell (1931) gitaar – Richard Wyands (1928-2019)
Martin Rivera: contra-bas – Oliver Jackson (1933-1994) drums
Randy Newman (1943)
1. I’m Different 2:33 (Randy Newman)
2. Song for the Dead 2:57 (Randy Newman)
LP: Trouble in Paradise – uitgebracht 1983
Een echte tophit heeft de nu tachtige jarige Randy Newman zelf nooit gehad. dat was zijn bedoeling ook nooit geweest, hij gaf niks om commercialiteit. Maar intussen is en was hij wel een van de belangrijkste songschrijvers toendertijd. Zijn geheel eigen stijl van liedjes schrijven, vaak cynisch en schrijnend van toon komt over bij het grote publiek, dat blijkt ook uit het succes van de vele vertolkers van zijn nummers.
Mitch Greenhill (1940)
“Cannonball Blues” 1:28 (Alvin Pleasant Carter)
LP: Shepherd of the Highways – uitgebracht 1967
Mitch Greenhill: solo-gitaar – banjo
Geoff Muldaur: ritme-gitaar
Jeff Gutcheon: piano
Fritz Richmond: wastobbe-bas – jug