Folk + Rock + Protest = Dollars
De muziek van The Byrds stelde meer voor, de groep bestond uit vijf jongens die muziek het allerbelangrijkste vonden. Verschillen van mening en protest kwamen bij hen op de tweede plaats.
De leider – als de groep er al ooit een gehad heeft, want ego-trips teisterden The Byrds en leidden in de loop der jaren tot minstens een dozijn veranderingen in bezetting – was Jim McGuinn (1942) oon van een journalist. Jim noemde zich later Roger McGuinn, die na de middelbare school achtereenvolgens The Limeliters en het Chad Mitchell Trio had begeleid en gitaar had gespeeld bij Bobby Darin. Daarna ging hij voor zichzelf werken.
Hij maakte in een folkclub in Los Angeles kennis met Gene Clark (1944-1991) en besloot samen met hem te gaan spelen en zingen. Gene Clark was afkomstig uit Missouri, groeide op in het boerenland van Kansas, en had bij verschillende country-groepen gezongen voor hij lid werd van The New Christy Minstrels.
Het derde lid van The Byrds, David Crosby (1941) kwam uit Hollywood, en zong ook al zo’n vijf jaar in groepen waaronder Les Baxter’s Balladeers, en als solo-artiest in cafeetjes in de New Yorkse artiesten wijk Greenwich Village.
Nummer vier was Chris Hillman (1944). Hij had surfmuziek gespeeld en verdiende zijn brood met gitaar en de mandoline in kleine bars. Ook hij was actief later in allerlei groepen die country en blue-grass muziek maakte. Het vijfde bandlid was Michael Clarke (1946 – 1993), hij was de drummer.
Volgens de legende werden The Byrds opgericht door McGuinn, Gene Clark en Jim Dickson (een platenproducer bij Elektra Records, die manager van The Byrds werd) na het zien van de Beatle film ‘A Hard day’s Night’.
Het verhaal gaat dat sommige leden perse folk wilden spelen en dat de rest op rock stond. Tenslotte besloten ze tot een mixture van beide sounds – zeer muzikaal en vaak briljant op de grammofoonplaat, het klonk vernieuwend en uitzonderlijk origineel. Hun eerste grote hit was Bob Dylan’s ‘Mr Tambourine Man’ het werd een nummer één hit. Het nummer had zo ongeveer de beste sound die de rock ooit had gekend.
Jim McGuinn’s gebruik van de twaalf snarige gitaar was geroemd in zijn akoestische periode, en met elektrische versterking leek het wel of hij minstens vijf instrumenten tegelijk bespeelde. De drums zorgden voor een compacte beat waar je uitstekend op kon dansen, David Crosby speelde prachtig ritme-gitaar, Chris Hillman kon alles doen op zijn bas, en de stemmen van McGuinn, Gene Clark en Crosby weefden een waar net van liefelijkheid.
Alles bij elkaar bereikten ze een sound die zo ingewikkeld was dat er niks aan leek; altijd een verklaring voor briljant werk en een van de sleutels tot het succes.
lp: mr. tambourine ’65 – here without you
Als er iets over The Byrds geschreven gaat worden of iets gaat beluisteren hoor je meestal ‘Mr. Tambourine Man’. En daar ga ik nu niet mee beginnen maar met ‘Here Without You’ dit nummer is geschreven door Gene Clark, staat op hun debuutalbum uit 1965.
lP: mr. tambourine ’65 – i knew i’d want you
De tweede single van The Byrds was Bob Dylan’s Mr. Tambourine Man. Een kas kraker van je welste de basis voor de latere country-rock is hierdoor ontstaan. Op de b-kant ‘I Knew I’d Want You’ een compositie van de meest begaafde songschrijver van de band zanger Gene Clark. Een prachtige gedragen song van een ongekende schoonheid.
lp: mr. tambourine ’65 – the bells of rhymney
Nog een schitterend nummer van hun debuut is ‘The Bells of Rhymney’, dit nummer is voor het eerst opgenomen in 1957 door folkzanger Pete Seeger. De woorden zijn van de Ierse dichter Idris Davies die het publiceerde in 1938. Het werk is geïnspireerd door een mijnramp in het plaatsje Rhymney, toen daarna de klokken gingen luidden.
lp: turn turn turn (1965) –
set you free this time & if you’re gone
Het tweede album van The Byrds kwam uit december 1965. En weer 12 nummers van een hoge kwaliteit. Op dit album springen de twee compositie van zanger gene Clark er weer boven uit. Wat een stem, fenomenaal. ‘Set You Free This Time’ en ‘If You’re Gone’, deze muziek is gewoon tijdloos.
lp: turn turn turn (1965) – he was a friend of mine
Ik lees nu een tekst voor van Jim McGuinn van The Byrds, het was een ode gericht op President John F.Kennedy. Hij heeft dit geschreven in de nacht na de moord op Kennedy november 1963.
Hij was een vriend van mij.
Zijn gewelddadige dood had geen doel geen rede of nut
Hij was een vriend van mij
#
Hij was in Dallas Town
Door een venster van de zesde verdieping
Schoot een schutter hem neer
Hij stierf in Dallas Town
#
Hij kende nooit mijn naam
Hoewel ik hem nooit ontmoet heb
Kende ik hem toch
Hij was een vriend van mij
#
Leider van een natie, voor maar een korte tijd
Hij was een vriend van mij.
#
Deze tekst van Jim McGuinn is te vinden op het tweede album van The Byrds. De melodie is een traditional. ‘He Was a Friend of Mine’.
lp: turn turn turn (1965) – satisfied mind
Het vierde nummer van de L.P. Turn Turn Turn uit 1965 is ‘Satisfied Mind’ hierop hoor je de eerste vocale bijdrage van bassist Chris Hillman. Een cover van een countrysong van zanger Poreter Wagoner, hier gespeeld als een mengeling van folk en country en met een opvallende mondharmonica van Gene Clark.
lp: fifth dimension (1966) – eight miles high
Op 14 maart 1966 werd de vijfde single van The Byrds uitgebracht. Het kwam van hun derde album ‘Fifth Dimension’. De compositie was van Jim McGuinn, David Crosby en Gene Clark. Alleen op dit nummer is Gene Clark nog te horen, hij heeft inmiddels de groep verlaten. ‘Eight Miles High’ zal voor altijd hun ultieme meesterwerk worden, en ook een van meest opvallende singles uit de sixties.
lp: fifth dimension (1966) –
fifth dimension & mr. spaceman
De belangrijkste songschrijver van The Byrds, Gene Clark heeft de band verlaten vanwege zijn aversie tegen vliegen, de plotseling opgekomen sterrenstatus en (vermoedelijk bovenal) zijn gevoel dat zijn mede-groepsleden zijn songschrijvers talent onvoldoende erkennen. Gene Clark wordt niet vervangen, The Byrds gaan door als viermans-groep. In juli 1966 kwam hun derde album uit, ‘Fifth Dimension. Het album opent sterk met het titelnummer een vrij simpele maar aanstekelijke melodie, het klinkt folky met een licht psychedelisch tintje vanwege de gitaarsound. De tweede is Mr Spaceman, een luchtig en aanstekelijk rocknummertje met een leuke tekst, prima samenzang en een apart gitaarsolo.
lp: fifth dimension (1966) – what’s happening
Het zojuist gedraaide ‘Mr Spaceman’ werd als single uitgebracht met op de b-kant ‘What’s Happening’. Met dit nummer heeft David Crosby zijn eerste eigen compositie op een Byrds plaat. In de filosofische tekst van de song stelt leadzanger Crosby eindeloos vragen zonder antwoorden en Jim McGuinn speelt na elke vraag een stevig accent op zijn 12-snarige gitaar.
lp: fifth dimension (1966) –
i come and stand at every door
Zoals dat hoorde in die tijd ook een anti atoombom song op de LP ‘Fifth Dimension’ ‘I Come and Stand at Every Door’. De door folkzanger Pete Seeger bewerkte klaagzang van een slachtoffer van de Amerikaanse kernwapenaanval op Hiroshima in 1945. Met een traditionele folkmelodie, dat ondanks de eenvoud goed is opgebouwd.
lp: younger than yesterday (1967) – my back pages
‘Younger Than Yesterday’ was de vierde van The Byrds opgenomen in de maanden november en december 1966, is een bijzondere sterk album. Een van de top nummers is er een van Bob Dylan ‘My Back Pages’ een zeer krachtig nummer. The Byrds maakte met deze uitvoering Dylan’s boodschap ook toegankelijker, zonder dat de waarde van het nummer verloren gaat.
lp: younger than yesterday (1967) –
have you SEEN her face
De sessies voor het album ‘Younger Than Yesterday’ tonen aan dat bassist Chris Hillman naar een creatieve piek is gegroeid, na het vertrek van Gene Clark. Met vier volledig eigen nummers waarvan ‘Have You Seen Her Face’ zijn uitschieter is. Een typisch Byrds nummer, altijd herkenbaar.
lP: younger than yesterday (1967) –
everybody’s been burned
Met de LP ‘Younger Than Yesterday’ dat grofweg twee later na het debuutalbum uitkomt zijn The Byrds op hun artistieke top. Met drie leden die schitterende songs bijdragen en een perfect uitgebalanceerd rockgeluid dat zowel steunt op meer matige zang als op uitdagende instrumentale arrangementen. Zoals ‘Everybody’s Been Burned’ een meesterwerk van één van de belangrijkste en beste groepen aller tijden. David Crosby schreef het.
lp: the notorious byrd brothers (1968)
wasn’t born to follow
Het album ‘The Notorious Byrd Brothers’ was er één waar David Crosby gedeeltelijk aan mee deed, hij staat niet meer op de hoes. Crosby deed nog maar op drie nummers mee, constante ruzie was de reden voor zijn vertrek. Er zijn officieel nog maar drie leden over van de originele bezetting. The Notorious Byrd Brothers was al sinds het verschijnen mijn uitverkoren LP. Dat heeft niets te maken met enig conservatisme van mijn kant, maar met de kwaliteit van de muziek op deze plaat. Muziek die ver op haar tijd vooruit was, muziek die alle genres samenvatte en tot een hoger niveau optilde. De plaat had net zo goed vandaag kunnen verschijnen als in 1968. Het nummer ‘Wasn’t Born to Follow’ was een van de bekendste nummers van de film ‘Easy Rider’ met Peter Fonda.
lp: the notorious byrd brothers (1968)
goin’back & change is now
Voor The Byrds was 1968 groots begonnen met het vijfde album ‘The Notorious Byrd Brothers’, dat hun status als één van de toonaangevende psychedelische rockgroepen benadrukte. Maar in datzelfde jaar jaar verlegde de groep haar muzikale koers in de richting van country en Amerikaanse ‘roots’ muziek, waarmee elementen die al op eerdere Byrds-lp’s te horen waren werden uitgebouwd. De laatste single ‘Goin’Back’