“D-Records Shuffle” wordt elke zaterdagavond uitgezonden via BR6, van 22:00 tot 23:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
1) Buffalo Springfield
“Everydays”
(Stephen Stills)
LP: Buffalo Springfield Again
Uitgebracht: Nov. 1967
Het tweede album van de Amerikaanse formatie Buffalo Springfield met de titel “Buffalo Springfield Again’ verscheen in december 1957. Nog meer dan op hun debuut album is er op deze plaat sprake van verbrokkeling. Maar ondanks het feit dat vrijwel alle nummers met verschillende producers en gastmuzikanten in diverse studios zijn opgenomen en er zodoende nauwelijks sprake kan zijn van eenheid of concept, blijkt de muziek niettemin verrassend samenhangend van kwaliteit te zijn.
2) Buffalo Springfield
“Kind Woman”
(Richie Furray)
LP: Last Time Around
Uitgebracht: Aug. 1968
Het derde album en tevens hun laatste “Last Time Around” kwam uit in augustus 1969. Ook nu weer is er steeds minder sprake van een groepsalbum en nog meer als de voorganger is er op deze plaat een verzameling los van elkaar staande nummers te vinden. Een grote diversiteit van stijlen en sferen, maar daarentegen technisch gezien, en dat geldt zowel voor muziek als productie, het hoogst wat de groep bereikt heeft.
3) Leonard Cohen
“Who by Fire”
(Leonard Cohen)
LP: New Skin for
—– the Old Ceremony
Uitgebracht: Aug. 1974
“New Skin for the Old Ceremony” was Leonard Cohen’s vijfde album, het werd uitgebracht in 1974 en het was zeker niet z’n slechtste. Gestoken in een fraaie hoes met een symbolische afbeelding over de liefde. De LP bevat een elftal songs waaraan bijzonder veel aandacht is besteed. Dit album is met geen enkel vorige Cohen elpee te vergelijken, omdat de afwisseling bijzonder groot is.
4) Taj Mahal
“Dust my Broom”
(Robert Johnson)
LP: Taj Mahal (debuut album)
Uitgebracht: 1968
Volks zangers waren in de vroegere jaren feitelijk rondreizende troubadours die hun repertoire samenstelden uit hetgeen zij van anderen hoorden. Taj Mahal (Henry Saint Claire Fredericks – 1942) was zo’n troubadour, maar hij reisde allang niet meer door het land om muziek te leren, hij reisde toentertijd voor de muziek om het te laten horen aan de luisteraar. Hij was doorgedrongen tot de roots van de blues, en heeft daar z’n eigen dimensie aan toegevoegd.
5) Fungus
a) “Irish Girl”
b) “Farewell to Whiskey”
(Traditionals)
LP: Fungus (debuut album)
Uitgebracht: 1974
Midden jaren zestig werd het, met name in Engeland mode, om traditionele volksliedjes uit stoffige archieven op te duiken, ze in een nieuw jasje te steken en opnieuw uit te brengen, zonder overigens afbreuk te doen aan de originele essentie. De belangstelling voor de folkmuziek kreeg daardoor een enorme injectie. Ook in Nederland volgde men deze ontwikkeling, De Schiedamse formatie Fungus, waren de belangrijkste voortrekkers. Zanger Fred Peik (1949) had een zeer karakteristieke stem voor dit genremuziek.
6) Redwing
“I’m Coutin’ on You”
(Andrew Samuels
Ron Floegel – Tom Phillips)
LP: Redwing
Uitgebracht: 1970
De Amerikaanse rock formatie Redwing bracht in 1970 een schitterend album uit, het was toen monumentale muziek, origineel, lekkere rauwe rock a lá Creedence Clearwater Revival. Maar de opvolger “What This Country Needs” mislukte grotendeels, en de derde hetzelfde laken en pak, en dat heeft er toe geleid dat de groep in een impasse geraakte. In 1973 stopte Redwing definitief. Maar als je hun eerste album te pakken kan krijgen, kopen ! een absoluut meesterwerk.
7) Little Walter
a) “My Babe”
b) “Sad Hours”
(Walter Jacobs)
LP: Boss Blues Walter
——-(compilatie)
Uitgebracht: 1972
De eerste mondharmonicaspeler bij de band van Muddy Waters was Little Walter oftewel Walter Jacobs (1930-1968). Door zijn nieuwe geluid, echo en een scheurende sax achtige geloei werd hij de meest gekopieerde harpblazer van de vorige eeuw. De in 1931 geboren Walter Jacobs bleef eigenlijk maat een paar jaar bij de band van Muddy waters (1950 t/m 1952). In 1953 begon hij met zijn eigen formatie, maar bleef overigens met grote regelmaat gastoptredens verzorgen bij collega’s
8) Chubby Checker
a) “Twistin’ U.S.A.”
b) “Mister Twister”
(Componist: Kal Mann)
Singles: 1960/61
Label: Parkway Records
De Twist werd gelanceerd door de mollige toen 20-jarige Chubby Checker (1941) ex-kippenslachter, tijdens zijn werk zong Chubby het hoogste lied, zijn baas Henry Colt was diep onder indruk van de manier waarop Chubby zijn liedjes zong, of de kippen dat ook vonden vertel de historie niet. Mede door toedoen van een handvol vaderlandse deejays, die zijn eerste plaatje in 1961 “Let’s Twist Again” veelvuldig op de diverse Hilversumse draaitafels draaide, werd het in Nederland een mega hit, maar ook een rage om de twist te dansen. Het had nog een voordeel je raakte snel wat overbodige pondjes kwijt. Chubby trouwde in 1963 met de toenmalige Nederlandse ‘Miss World’ Rina Lodders (1942)
9) Bridget St. John
“To be Without a Hitch”
——-(Bridget St.John)
LP: Ask Me No Questions
Uitgebracht: 1969
Na al het gerock en de vermoeiende twist van Chubby gaan we even relaxen en wel met de Britse zangeres Bridget St.John (1946) In het verlengde van folk acts als Fairport Convention en van de Engelse psychedelica traden in de Engelse muziek scene rond 1969 veel nieuwe solisten en duo’s naar voren die een fusie tussen folk en pop/rock brachten. Een van hen was Bridget St. John, van haar kwamen vier prachtige albums uit zoals het album uit 1969 “Ask Me No Questions” . In 1977 verhuisde zij naar New York en verdween totaal uit de publiciteit, maar naar haar werk bleef grote vraag. En zo werd zij een subcultuur voor mensen die fan zijn van een bepaalde artistieke uiting.
10) John Hammond Jr.
a) “Goinh Back to Florida”
(Lightnin’ Hopkins)
b) “Guitar King”
(Tommy McClemmon)
LP: John Hammond Jr.
Uitgebracht: 1963
Blues zanger John Hammond (1942) is een van de handvol witte blues muzikanten die op het toneel was aan het begin van de eerste blues renaissance uit het begin van de jaren zestig. Die opwekking veroorzaakte hernieuwde belangstelling voor de bluesmuziek in de veremigde Staten. Men kreeg weer belangstelling in de grote klassieke blues spelers zoals ‘Mississippi’ John Hurt, Robert Johnson, Skip James en Lightnin’Hopkins. John Hammond werd ooit genoemd de ‘witte’ Robert Johnson, een hele eer voor een jongeman van toen 21 jaar.
11) Roy Buchanan
“The Messiah Will
——–Come Again”
(Roy Buchanan)
LP: Roy Buchanan
Uitgebracht: Aug. 1972
Roy Buchanan (1939-1988) “de beste onbekende gitarist ter wereld” heette een documentaire uit 1971 over deze legendarische gitarist. Hij was zo goed dat zelfs The Rolling Stones hem vroegen om Brian Jones in 1969 te vervangen, hij weigerde. Roy Buchanan hing zichzelf op 14 augustus 1988 in een politiecel in Virginia, hij zou daar een nachtje moeten door brengen van wege dronkenschap. Deze gitarist had groot kunnen worden, in plaats daarvan heeft hij eigenlijk alleen maar mislukte albums uitgebracht, hij wisselde genialiteit af met roep.