Radio Riverside

Elk weekend live te beluisteren op BR6 Radio of via deze site.

D-Records Shuffle afl. 143

D-Records Shuffle” wordt elke zondagmiddag uitgezonden via BR6, van 15:00 tot 17:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.

Deel 1: 15:00 – 16:00

Deel 2: 16:00 – 17:00


muziek is een collage van geluid en beweging
maar ook liefhebben en dat bevestigen

leonard cohen

Leonard Cohen (1934-2016)

1. Stories of the Street 4:36 (Leonard Cohen)
2. Suzanne 3:49 (Leonard Cohen)

LP: Songs of Leonard Cohen  –  uitgebracht in 1967

Arman Vaillancourt – Suzanne Verdal

Wie is Suzanne. Cohen schreef het nummer in 1966, oor- spronkelijk als gedicht. Wie was Suzanne ? Stukje bij beetje werd in de loop der jaren meer duidelijk over het waarheids- gehalte. Dat bleek hoog te zijn. Suzanne was Suzanne Verdal, een landgenoot van Cohen. Ze was danseres, knap en getrouwd met een kunstenaar uit Quebec Armand Vaillancourt. Flarden uit haar leven en de ontmoetingen met Cohen keerden terug in Suzanne: Montreal, de rivier, de haven, de wandelingen samen én een wederzijds verlangen. Maar, bezworen de danseres en de dichter, alles bleef in het nette, hun relatie was nooit anders dan platonisch. ‘Suzanne’ werd een wereldwijde klassieker. De naamgeefster voelde zich gevleid, vertrouwde ze een krant toe, maar had ook het gevoel dat haar privacy was geschonden. Van Cohen vernam ze nooit meer iets. ‘Hij werd een groot popicoon en was niet meer toeganke- lijk. Het deed pijn. Het liedje is voor haar bitter zoet’.

 

kings of convenience - peace of love

Kings of Convenience

1. Rocky Trail 3:30 (Eirik Glambeck Bøe – Erlend Øye)
2. Comb my Hair 3:06 (Eirik Glambeck Bøe – Erlend Øye)

CD: Peace or Love  –  uitgebracht in 2021

Het Noorse duo Eirik Glambeck Bøe en Erlend Øye  die als Kings of Convenience CD’s uitbrengen, zijn meesters in de verstilde liedjes die altijd zijn voorzien van en herkenbare melodie.
Het melancholische geluid, de prachtige gitaar- klanken kunnen zij beter dan wie ook.

adamo - n'est ce pas merveilleux

Adamo (Salvadore Adamo -1943)

1. Amour Perdu 2:52 (Salvadore Adamo)
2. Crier Ton Non 2:13 (Salvatore Adamo)

E.P. Amour Perdu  –  uitgebracht 1965

Dit zij de Belgische zanger Adamo ooit eens: ‘Mijn vader heeft mij altijd gewezen op het belang van vrijheid en het respect dat men moet hebben voor ieder individu. Ik weet dat één liedje van mij de wereld niet zal veranderen. Maar ik hoop wel dat het een klein beetje bijdraagt tot een betere wereld’.

gordon lightfoot - waiting for you

Gordon Lightfoot (1938-2023)

1. Ring Them Bell 3:00 (Bob Dylan)
2. Only Love Would Know 4:22 (Gordon Lightfoot)

LP: Waiting for You  – uitgebracht april 1993

Bij de Gordon Lightfoot liefhebbers staat het album ‘Waiting for You’ bekend als zijn beste zo niet als één van zijn beste albums. De plaat staat vol met prachtige, goed in het gehoor liggende luisterliedjes van Gordon Lightfoot op zijn best. Toch heeft dit album van de Canadees nooit het grote publiek weten te bereiken. Althans niet in Nederland. Het blijft voor mij een beetje gissen naar de reden. 

John Prine (1946-2020)

1. That’s the Way That the World Goes 3:16 (John Prine)
2. If You Don’t Want My Love 3:02 (John Prine)

LP: Bruised Orange  –  uitgebracht 1978

Het derde album van John Prine ‘Bruised Orange’ uit 1978 gaat over verdwalen, verliefd zijn en verdwaald blijven in een wereld met een vast lot, de warme en wanhopige herin- nering van een zwerver onderweg. daar gaan zijn liedjes over John Prine bezingt de kilte van de Midwest.

Fats Domino (1928-2017)

1. Margie – 1959 2:13 (Con Conrad – J. Russell Robinson)
2. Blue Berry Hill – 1956 2:23 (Larry Stock – Al Lewis)
3. It Keeps Rainin’ – 1961 2:42
(Fats Domino – Dave Barthomew)

Ik zou het jammer vinden als Fats Domino zijn liedjes in de vergetelheid zouden raken (wat natuurlijk voor veel meer muziek geldt) – op de radiozenders hoor je dit nauwelijks meer, want alles moet uiteraard eigentijds, modern en hip zijn. Zijn muziek die tot de beste uit de geschiedenis van de populaire muziek gerekend mag worden, zijn allemaal liedjes uit het New Orleans Rhythm and Blues tijdperk.

 

frans halsema - voor haar (lp)

Frans Halsema (1939-1984)

1. Voor Haar 2:52
(Jake Holmes – vertaling Michel van der Plas)

2. De Sneeuwman 4:00 (Friso Wiegersma – Frans Halsema)

Pas na zijn dood in 1984 begon men langzaam maar zeker grote waardering te krijgen voor met name de zang kwaliteiten van Frans Halsema. Liedjes als ‘Zondagmiddag’,’Buitenveldert’, ‘Voor Haar’ en De Sneeuwman blijken erg geliefd te zijn bij een groot publiek en groeien uit tot klassiekers binnen het Nederlandse liedrepertoire. Steeds meer dringt het besef door dat Frans Halsema inderdaad één van de grootste chansonniers is geweest die Nederland heeft gekend.

 

yuri honing acoustic quartet - desire
Yuri Honing Acoustic Quartet
“Desire” 4:45 (Yuri Honing)
CD: Desire  –  uitgebracht 2015
Yuri Honing: tenorsaxofoon  –  Wolfert Brederode: piano
Gulli Gudmundsson: contra-bas  –  Joost Lijbaart: drums

Ik zou het geen Jazz noemen op de CD ‘Desire’ van het Yuri Honing Acoustic Quartet, ga er maar eens rustig voor zitten dan begrijp je waarom. schemermuziek is het wel. met vooral klassieke invalshoeken.


Armand (Herman van Loenhout 1946-2015)

1. Een van Hen ben Ik 2:31 (Armand)
2. Ben ik te Min 3:41 (Armand)

Op twee beroemde Nederlandstalige protestliedjes uit de jaren zestig klinkt protestzanger Armand precies als Bob Dylan. De mondharmonica aan het begin, de verbeten nasale zang in ‘het heeft toch geen enkele zin’, stijl kenmerken van Dylan, en dan Armand die boos roept ‘Ben ik te Min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne?’ Daar past maar één antwoord op: The Answer my Friend, is Blowin’in the Wind’.

Bob Dylan (Robert Zimmerman 1941)

1. Blowin’ in the Wind 2:41 (Bob Dylan)
2. Let Me Die in My Footsteps 3:33 (Bob Dylan) *
(outtake niet op het album The Freewheelin’ terechtgekomen) *

LP: The Freewheelin’ –  uitgebracht in 1963

Ik blijf me verbazen over hoe goed dit album is. The Freewheelin’. Hoe ongekend veel legendarische nummers erop staan. De meeste artiesten zouden ervan dromen om ooit in hun carrière één van die nummers te schrijven en dan zo’n klassieker uit te geven.

 

Dora Gianakopoulou (1937)

1. Afti Pou Thartoun 4:03
       (Mikis Theodorakis)
2. Sto Pazari Tou Fonia 3:51
       (Mikis Theodorakis)

LP: The Zatouna-Songs
           of Theodorakis
Uitgebracht 1974

 

De componist Mikis Theodorakis (1925-2021) word jaarlijks geëerd met een muziekfestival in het bergdorp Zatouna, in Griekenland. Hiermee wordt gehoor gegeven aan de wens van Mikis Theodorakis om een jaarlijks festival te houden op de plaats van zijn ballingschap tijdens de militaire dictatuur in Griekenland in de jaren 1967 tot 1974. Hij schreef in die tijd een serie geweldige liederen die door vele zijn uitgevoerd zo ook zangeres Dora Gianakopolou.
Mikis Theodorakis was een verzetstrijder tegen het militaire dictatuur toendertijd in Griekenland. 

Remembering Mikis Theodorakis

 

Ginger Baker – Jack Bruce – Eric Clapton

Cream

1. I Feel Free 2:53 (Pete Brown – Jack Bruce)
2. White Room 3:38 (Pete brown – Jack Bruce)

Twee hits van de Cream een Britse Rockband, opgericht in 1966 op initiatief van drummer Ginger Baker. De band zette de standaard voor rockbands die bestonden uit een drummer, een bassist en een gitarist, de zogenaamde powertrio’s. 

Eric Clapton (1945) gitaar – zang  –  Jack Bruce (11943-2014) bas-gitaar – zang
Ginger Baker (1939-2019) drums

anne briggs - the times has ccomes

Anne Briggs (1944)

1. Step Right Up 3:08 (Henry McCullough)
2. Ride Ride 3:19 (Anne Briggs)

LP: The Times Has Comes  –  uitgebracht in 1971

Anne Briggs is een zeer gerespecteerde en bewonderde folkzangeres die grote invloed had op latere zangeressen zoals June Tabor, Sandy Denny en Linda Thompson. Ze werd ontdekt door Ewan McColl die haar talent onderkende. Zelf vond ze haar stem niet zo mooi en mede om deze reden stopte ze al op 27-jarige leeftijd met haar carrière. Jammer, want zo te horen had ze een prachtige sopraan.

 

greg brown - convenantGreg Brown (1949)

1. Ashamed of Our Love 3:34
           (Greg Brown)
2. Blue Car 4:11 (Greg Brown)

Twee nummers van zijn
vele Cd’s uit al die jaren.

 

Greg Brown is een liedjesschrijver met een baritonstem waarmee de dikste bomen kunnen worden omgezaagd. Zo donker is die stem van hem Hij komt uit de Amerikaanse staat Iowa, heeft al zo’n dertig cd’s op zijn naam staan, niet allemaal even sterk, maar toch zijn muziek geef je toch het gevoel van rond dralen in de natuur, en dat is volgens mij, waar hij zijn dagen mee vult.

 

neil young - everybody's rockin' (1983)

Neil Young and the Shocking Pinks

1. Wonderin’ 2:55 (Neil Young)
2. Jerryroll Man 2:00 (Neil Young)
3. Payola Blues 3:04 (Neil Young – Ben Keith)

LP: Everybody’s Rockin’  –  uitgebracht 1983

Neil Young: zang – piano – gitaar – mondharmonica
The Shocking Pinks zijn:
Larry Brown  – Anthony Crawford  –  Rick Palombi: achtergrondzang
Tim Drummond: bas  –  Karl Himmel: drums  –  Ben Keith: gitaar

Everybody’s rockin’ is het dertiende studioalbum van singer-songwriter Neil Young. Het album is opgenomen met The Shocking Pinks, een band speciaal samen gesteld voor dit album en werd uitgebracht op 1 augustus 1983. Op het album staan zowel originele nummers als covers. 

The Nitty Gritty Dirt Band

“Mr. Bojangles” 3:35 (Jerry Jeff Walker)

LP: Uncle Charlie & his Dog Teddy  –  uitgebracht 1970

Bob Dylan zei ooit eens: ‘ik wou dat ik dat nummer had geschreven Mr. Bojangles’ maar Jerry Jeff Walker deed het en dat was in 1968. Door vele uitgevoerd maar de mooiste uitvoering is van de The Nitty Gritty Dirt Band

 

Bill “Bojangles” Robinson de enige echte was een Amerikaanse tapdancer en acteur in film, theater en televisie. Het publiek genoot van zijn ingetogen stijl van dansen. Hij gebruikte hierbij zelden zijn bovenlichaam, maar beperkte zich tot inventief voetenwerk en expressieve gezichtsuitdrukkingen.

 

Bill “Bojangles” Robinson overleed op 25 november 1949 in New York City geheel zonder geld aan hartfalen 71 jaar.


           

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 Radio Riverside

Thema door Anders Norén