“D-Records Shuffle” wordt elke zaterdagavond uitgezonden via BR6, van 22:00 tot 00:00 uur. Tevens is deze, na de uitzending, hieronder terug te luisteren.
Deel 1: 22:00 – 23:00
Deel 2: 23:00 – 00:00
Joni Mitchell (1943)
“The Gallery” 4:05
—(Joni Mitchell)
LP: Clouds
Uitgebracht: 1969
Joni Mitchell is koppig, berucht afstandelijk en legendarisch lastig.
Zij heeft haar omgeving het nooit gemakkelijk gemaakt, ook niet voor haar bewonderaars. Ze nam haar fanbase mee op een muzikale ontwikkeling die begon met vijf mooie folk albums om dan over te schakelen op de onnavolgbare jazz uit de jaren zeventig. Ze veranderde van een liefelijke sopraan in een roestige tenor – een investering van 3 pakjes sigaretten per dag in een uniek stemgeluid.
————————————————————————————
The Dave Brubeck Quartet
“The City of Crying” 5:54
——(Dave Brubeck)
LP: Jazz Impressions
——————of Japan
Uitgebracht: 1964
Dave Brubeck (1920-2012) piano
Paul Desmond (1924-1977) alt saxofoon
Eugene Wright (1923-2020) contrabas
Joe Morello (1928-2011) drums
Jazz-pianist Dave Brubeck was een fenomeen, iemand die zijn hele leven met zichtbaar plezier aan de jazz weidde.
————————————————————–
Doc Watson (1923-2012)
(Arthel Lane Watson)
“Little Darling Pal of Mine” 2:38
—–(Alvin Pleasant Carter)
LP: Southbound
Uitgebracht: 1966
Doc Watson was een briljant gitarist. Werd blind kort na zijn geboorte en deed dus alles op gevoel. In de USA is hij een legende. Op zijn album Southbound uit 1966 speelt hij samen gitaar met zijn zoon Merle die in 1985 overleed bij een tractorongeluk op zijn boerderij.
————————————————————————–
Muddy Waters
(McKinley Morganfield)
“Sittin’ Here and Drinkin’
———(The Whiskey Blues) 2:32
(McKinley Morganfield)
Label: Aristrocat Records
Opnames: juli 1948
Muddy Waters (1913-1983) slide gitaar & zang
Ernest Crawford (1897-1956) contrabas
Muddy Waters is de onbetwiste koning van de Chicago-blues. Zijn honderden opnames zijn een ongeëvenaarde nalatenschap voor de bluesartiesten van toen en nu en de toekomstige.
———————————————————————-
Peter Green (1946-2020)
“A Fool No More” 7:31
—–(Peter Green)
CD: In the Skies
Uitgebracht: 1979
‘In the Skies’ is een album van de Britse bluesrockmuzikant Peter Green, de oprichter van zijn Fleetwood Mac lid van 1967-1970. Uitgebracht in 1979, dit was zijn tweede solo-album en het eerste na acht jaar van afwezigheid.
————————————————————————–
Woody Guthrie–(1912-1967)
“Mean Talking Blues” 3:25
——(Woody Guthrie)
opnames uit 1935
CD: Hard Travelin’
The Ash Recordings, Vol. 3
Uitgebracht in 1998
De nummers op de compilatie CD Hard Travelin’ van folk-zanger Woody Guthrie, is de derde in een serie van vier, komende uit de enorme collectie actueel materiaal die Guthrie in de jaren dertig en veertig componeerde. De meeste van zijn opnamen zijn gemaakt voor één man Moses Ash (1905-1986), de oprichter van Folkways Records.
———————————————————————–
Kenny Burrell
“My Heart Stood Still” 5:07
——-(Richard Rodgers)
LP: Swingin’
Opnames 12 maart 1956
Uitgebracht in 1980
Kenny Burrell (1931) gitaar
Frank Forster (1928-2011) tenor saxofoon
Tommy Flanagan (1930-2001) piano
Oscar Pettiford (1922-1960) contrabas
Shadow Wilson (1919-1959) drums
Swingin’ is een compilatiealbum uit 1980 van de Amerikaanse jazzgitarist Kenny Burrell. Het album bevat vijf nummers uit drie verschillende studiosessies en live opnames tussen 1956-’59.
—————————————————————————
Sigur Rós
“All Right” 6:02
—-(Sigur Rós)
CD: Meõ Suõ Í Eyrum Viõ
————Spilum Endalaust
Uitgebracht in 2008
Sigur Rós is volgens mij te omschrijven als postrockmuziek, maar dat kan natuurlijk vaag in je oren klinken. Rustige opbouw wordt afgewisseld met briljante climaxen, een ongelofelijk breekbare stem van zanger Jonsi Birgisson (1975), prachtige instrumentatie wat allemaal samen tot ongelofelijk mooie muziek leidt.
———————————————————————-
Mose Allison
“Parchman farm” 3:12
—–(Mose Allison)
LP: Local Color
Uitgebracht: 1957
Mose Allison (1927-2016) Piano & Zang
Addison Farmer (1928-1963) contrabas
Nick Stabulus (1929-1973) drums
Pianist en zanger Mose Allison heeft een relaxte en coole manier van performance, Geheel eigen stijl. Teksten met ironie en zelfspot, perfecte frasering etc. maakten begin jaren 60 nog behoorlijk indruk.
————————————————————–
Gene Clark (1944-1999)
“Silver Raven” 3:00
—(Gene Clark)
LP: No Other
Uitgebracht in 1974
No Other is het vierde solo-album van Gene Clark, en is het zijn beste. Nochtans werd de plaat kort na de release verguisd door de critici, een klap die Gene Clark nooit echt te boven is gekomen. De erkenning kwam, zoals wel vaker, als je al overleden ben.
—————————————————————-
Léo Ferré (1916-1993)
“L’Oppression” 6:11
—–(Léo Ferré)
LP: Il N’ya a Plus Rien
Uitgebracht in 1973
Léo Ferré was een Monegaskische dichter, schrijver, componist,pianist en zanger. Hij was een dynamische en omstreden persoon. Hij bracht circa veertig albums uit, waarvan hij zelf de muziek en het merendeel van de teksten schreef. Een aantal van zijn chansons behoren tot de klassiekers van de Franse zangkunst.
———————————————————————–
2e deel
Kate Wolf (1942-1986)
“The Minstrel” 3:57
——-(Kate Wolf)
CD: Weaver of Visions
——The Kate Wolf Anthology
Uitgebracht in 2000
Kate Wolf was een Amerikaanse folkzangeres en songwriter. Hoewel haar carriére relatief kort was, zij overleed aan leukemie in 1986 ze was toen pas 44 jaar, had ze een aanzienlijke invloed op de folkmuziek scene vooral in de Verenigde Staten.
De bekende folkzanger Tom Paxton zei ooit eens over haar:
“Er was een menselijkheid in haar zang, een vrijgevigheid van geest die me altijd ontroerde. Bij Kate was de boodschap altijd liefde.
Ik heb nooit een hartelijker persoon ontmoet dan Kate Wolf.”
——————————————————————————
Jean Ferrat (1930-2010)
“Ma France” 3:40
(Jean Ferrat)
LP: Jean Ferrat
Uitgebracht in 1969
Jean Ferrat, artiestennaam van Jean Tenenbaum was een Franse zanger, componist en tekstschrijver. De carriére van Jean ferrat begon in Parijs van de jaren vijftig en in de jaren zestig en zeventig groeide hij uit tot een van Frankrijks populairste zangers. Hij overleed op 79-jarige leeftijd na een kort verblijf in het ziekenhuis waar hij was opgenomen nadat hij thuis in het departement Ardéche was gevallen. Hij was ook al geruime tijd ernstig ziek. Zijn begrafenis werd rechtstreeks uitgezonden op de Franse televisie.
———————————————————————–
Johnny Coles
“So Sweet My Little Girl” 6:22
———(Johnny Coles)
LP: Little Johnny C
Uitgebracht in 1963
Johnny Coles (1926-1997) trompet
Leo Wright (1933-1991) altsaxofoon
Joe Henderson (1937-2001) tenorsaxofoon
Duke Pearson (1932-1980) piano
Bob Cranshaw (1932-2016) contrabas
Pete LaRocca (1938-2012) drums
———————————————————–
Leonard Cohen (1934-2016)
“Avalanche” 4:56
(Leonard Cohen)
LP: Songs of Love and Hate
Uitgebracht in 1971
Leonard Cohen heeft een stem als een wandelstok op het album ‘Songs of Love and Hate’ uitgebracht in 1971. Op het eerste nummer ‘Avalanche’ hoor je een man die een kreupel verhaal vertelt over afgedragen geesten, een voortdenderende dodemansgitaar en tegenmelodieën leverende strijkers en we hebben een solide pakket waar je het dodenfestival gehaaid mee wint. Talent laat zich vaak herleiden tot gruwelijke eenvoud. pure schoonheid van je hoort.
————————————————————-
Judy Collins (1939)
“Maid of Constant Sorrow” 2:35
———-(Traditional)
LP: A Maid of Constant Sorrow
Uitgebracht in 1961
‘Maid of Constant Sorrow’ is het debuutalbum van zangeres Judy Collins uitgebracht in 1961. Ook zij viste in de vijver van beroemde traditionals waar toendertijd alle folkartiesten hun repertoire uithaalde. Judy’s krachtige stem doet recht aan de bijzonder mooie folksongs, die nu in onze wat gedateerd laten beluisteren.
———————————————————————–
Tom Waits (1949)
“Barcarolle” 3:55
tekst: Kathleen Brennan
melodie: Tom waits
CD: Alice
Uitgebracht in 2002
Tom Waits is een oude rot in het vak. Zoals bij de meeste oude rotten ligt zijn muzikale handschrift vast. Verwacht geen radicale koers wijzigingen meer – de CD ‘Alice’ uitgebracht in 2000 verkent hij de weg die hij jaren geleden al insloeg en dat doet hij op zijn eigen manier.
——————————————————————
June Tabor (1947)
“The Gardener” 5:13
—-(Traditional)
CD: A Quiet Eye
Uitgebracht in 1999
“A Quiet Eye” is een prachtig album van Britse folkzangeres June Tabor. Bijzonder door het gebruik van een jazz big band. En toch houd het zijn folk gevoel vast. Voor mij persoonlijk een klassieker.
———————————————————————-
The Zodiac
“Tauras – The Voluptuary 3:34
tekst: Jacques Wilson
melodie: Mort Garson
LP: Cosmic Sounds
Uitgebracht in 1967
Het album Cosmic Sounds dat werd uitgebracht in 1967 door een groep mensen die zich The Zodiac noemde is een concept: de twaalf tekens van de dierenriem op elektronische muziek gezet plus diepgravende teksten over de tekens hier overheen gereciteerd door een sonore mannenstem. Klinkt niet echt als een goed idee ? Maar vreemd genoeg is dit ook anno 2022 een nog goed verteerbare plaat.
—————————————————————————–
Gordon Haskell—(1946-2020)
“How Wonderful You Are” 3:52
——–(Gordon Haskell)
CD: Harry’s Bar
Uitgebracht in 2002
Zanger Gordon Haskell was ooit een blauwe maandag de bassist en zanger van de progressieve rock band King Crimson, een LP opgenomen met ze “Lizard” wel gelijk een van hun beste. Maar deze muziek was niks voor hem, hij ging solo verder zonder succes, maar begin jaren negentig kwam dan toch die erkenning voor deze hele goede zanger met zijn jazzy stemgeluid.
————————————————————————-
Dizzy Reece
“I’ll Close My Eyes” 5:54
——–(Billy Reid)
LP: Star Bright
Uitgebracht in 1959
Dizzy Reece (1931) trompet
Hank Mobley (1930-1986) tenor saxofoon
Wynton Kelly (1931-1971) piano
Paul Chambers (1935-1969) contrabas
Art Taylor (1929-1995) drums
——————————————————-
Joan Baez (1941)
“Jack-a-Roe” 2:56
—(Traditional)
LP: Joan Baez in Concert
Uitgebracht in 1963
Joan Baez in Concert was een tweede aflevering van live materiaal, opgenomen tijdens haar concert reeks van begin 1963. Pure folk muziek
vol traditionals en kraakhelder gezongen met een stem waar je niet omheen kan.
—————————————————————
The Beatles
“I’m Only Sleeping” 2:55
tekst: John Lennon
melodie: John Lennon/The Beatles
LP: Revolver
Uitgebracht in 1966″
Revolver was het zevende album van de Beatles uitgebracht in 1966, met daarop het nummer “I’m Only Sleeping” dat was het eerste echte experimentele nummer van John Lennon, hij zong het met een slepende lusteloze stem, een intiem karakter, een dromerige sfeer, en een surrealistisch klinkende tekst…..Het toppunt van deze stijl was de opmerkelijke single die vijf maanden later werd opgenomen, ook een compositie van John Lennon, “Strawberry Fields Forever”.